Ապրիլյան հեղափոխության ժամանակ և հետո հասարակության տարբեր շերտերում խոսվում է վենդետայի մասին: Ոմանք հանուն երկրի միասնության և խաղաղության հակված են ասելու «ոչ», ոմանք էլ, անձնական, թե այլ պատճառներով, խոսում են դրա անխուսափելիությունից:
Մուհամեդը քայլում էր Երուսաղեմով, ու ոչ ոք նրան ուշադրություն չէր դարձնում: Մարգարեին թվում էր, որ բոլորն իրեն են նայում, ու եթե ինքը թույլ տա՝ պատրաստ են գետնատարած փռվել իր առաջ ու սպասել իր մի բառին, մի շարժումին, մի հայացքին:
Ծիրանը հասնում է։ Ծիրանի գույնե՜րը... Հայոց ցորենի շիկնանքը և որդան կարմիրը, նաիրյան այգաբացն ու թոնրի մարող կրակը երփնագրված են հայկազյան մրգի թավշոսկի այտերին։ Ի՞նչ եք կարծում, ժամանակը չէ՞, որ շնորհապետական հայկյան պետության դրոշի նարնջագույնը տեղը զիջի ծիրանագույնին։
Փթթող բնաշխարհի կանաչ ենթատեքստում կայծկլտում են տարվա առաջին պտուղները` դյութիչ թութը սևաթույր և կարմրավառ գայթակղություն ելակը։ Բայց երկիրը ցայսօր հիվանդ է կարմրուկով։ Նաև ճողվածքով։ Փորձենք ապաքինել։
Մեր երկրի վերջին իրադարձությունները ստիպեցին Հայաստանը դիտել տարբեր երկրների համեմատությամբ, ավելի սևեռվել ազգային գիտակցության, ազգային արժեքների վրա: Շատ ավելի ընդգծվեց, որ մեր երկրում տեղի ունեցող յուրաքանչյուր ցնցում ծանր է անդրադառնում արտերկրում բնակվող մեր հայրենակիցների վրա:
Վերջերս հաճախ այցելում են կանաչ-կարմիր, դեպքից դեպք էլ` թունդ դարչնագույն երազները։ Երփնագիր երազներում ստորոտից մինչև գագաթ ձյունածածկ են Արագածը և Մռավը, Արա լեռն ու Ծիծեռնակաբերդի հուշաբլուրը։
Այն, ինչ մայիսի 1-ին կատարվեց խորհրդարանում, ընդամենն արձանագրեց հեղափոխական պայքարի առաջին փուլի ավարտը։ Ընդդիմության և խորհրդարանական մեծամասնության միջև արձանագրվեց, որ առաջին փուլի արդյունքում կողմերը պահպանեցին դիրքերը, նաև ընդգծվեց, որ յուրաքանչյուրը վերահսկում է իր ռեսուրսը։
Իրանի նախագահի այցը Ադրբեջան օրերս մեծ դժգոհություն առաջացրեց Հայաստանում, մանավանդ որ, բարեկամ երկրի առաջնորդը Բաքվում սիրո խոսքեր հնչեցրեց մեր թշնամու մասին։
Իրանի նախագահ Փեզեշքիանը կրկին շնորհավորեց Ադրբեջանին Արցախը գրավելու համար, ապա պայմանագրեր կնքեց տնտեսական, մշակութային և այլ ոլորտներում...